Elif Ünal

Yarınımın bugünün aynısı olan inanılmaz monoton yaşadığım şu zamanlarda yazacak bir şey de bulamıyorum haliyle. Bir farklılık yok ki...Vallahi yok sabah uyan gazetelere göz at,kahvaltı yap, sosyal medya hesaplarını tek tek kim ne yapmış kontrol et, tv izle, kitap oku, Hilallere geç, gün bitti.Bu arada evet bir gazete için 2 kez görüşmeye(biri insan kaynakları diğeri haber müdürü ile) gittim. İkisi de olumlu bana Ağustos'un başında işe başlanacağım söylendi ama hala haber bekliyorum aradığımda da bir kaç problem olduğu ancak herhangi bir olumsuzluk olmadığı tekrar arayacakları söylendi.Beklemedeyim yani ama inanılmaz ümitsiz bir şekilde.Velhasılı kelam böyle sıkıcı günlerimin arasında değişik bir şey oldu ve ortodonti tedavisine başladım. Tanıyanlar biliyor 12. sınıfta doktorumun önerisi ile damaklı olan bir tel kullandım 8 ay ama konuşmamı olumsuz etkilediği için tedaviye devam etmedim. Ancak son zamanlarda inci gibi dişleri gördükçe yeniden taktırma isteği oluştu. Çok tedirgindim ...

Şu günlerde can sıkıntısından mıdır bilmiyorum inanılmaz şekilde şarkılara sarmış durumdayım. Dinlediklerimin başında elbette her şeyine hayran olduğum İtalya şarkıları geliyor.2 cümlesini anlayıp geri kalanını anlamıyor olsam da farklı bir huzur veriyor bana. Hele ki İstanbul'un tıka basa dolu olduğu bir Pazar günü en sevdiğim mevsim meyvelerini yiyerek dinlemek resmen ruhumu besliyor. Belki benim gibi ruhuna iyi gelecek şarkılar arayışında olanlar vardır. Şuraya 3-5 belki 5-10 link bırakayım... Yazımı okuyanlar olursa şayet şarkıları dinledikleri takdirde yorum bırakırlarsa çok sevinirim. :) Herkese musssmutlu huzur dolu günler... Rita Monico- Quando Tu Vorrai https://www.youtube.com/watch?v=oDGb7Jvs_No Bu şarkıyı pek çoğumuz Fergie yorumuyla hatırlarız sanırım. Tony Renis- Quando Quando Quando https://www.youtube.com/watch?v=PxZHBxlwZBw Al Bano & Romina Power- Liberta https://www.youtube.com/watch?v=hAvVt7zz1rM&ebc=ANyPxKoFBuvyybCGzd15WfoOKeFII9N2A6hwj0fspXv...

Sağlık Bakanlığı Sağlığın Geliştirilmesi Genel Müdürlüğü ve Ankara Üniversitesi Yaşlılık Çalışmaları Uygulama ve Araştırma Merkezi (YAŞAM) ortak düzenlemiş olduğu ”  Türkiye Aktif ve Sağlıklı Yaşlanma Zirvesi geçtiğimiz günlerde gerçekleşti. Zirvede  yaşlıların düzenli spor ve egzersiz yapmadığı, sağlıklı beslenmeye dikkat etmedikleri öne çıkan maddeler arasındaydı. Ancak asıl şaşırtan 40-64 yaş aralığındaki bireylerin %5.36'sı, 65+ yaş grubundakilerin ise %15.5'i acil servis numarasını yani 112'yi bilmemeleri. Sokağa çıktım, 'Ambulansın numarasını biliyor musunuz ?' sorusunu sordum...

 Staj ayarlamak Ankara'da dayısı olanlara gayet basit ve sıradan bir durumdur. Ancak benim gibi sektörde hiçbir tanıdığı olmayan biri için oldukça büyük bir fırsattır. Üniversite 2. sınıftan 3'e geçtiğim yaz staj yapmayı çok istiyordum. Meslek lisesi çıkışlı olduğum için staja ya da iş hayatına çoktan alışmıştım; 2 yaz stajı bir de lise 4. sınıf boyunca elektrik şirketi Ayedaş'ın halkla ilişkiler departmanında staj yaptım. Hiçbir yaz tatilinde de evde oturmadım en kolay iş sekreterlik olduğu için sekreterlik yaptım. Ancak sektöre dair tecrübe edinmek için sekreterlikten sıyrılmam gerekiyordu.  X kanaldaki arkadaşım staj çok kolay sen gel ayarlarız diyordu,defalarca aradım açmadı sonra da dönmedi. Y kişisi oo staj mı tabiki hallederiz diyordu ; mesajlarımı görüp cevap vermiyordu. Yeter benim bu işi halletmem gerek dedim başladım sektörde olan herkesi eklemeye. Bütün bir yaz herkesi aradım her yere başvurdum herkese yazdım. Olmadı bulamadım yaz bitti. Eylül ayında Habertü...

Sabahın 07.00'sinde otobüsteyim, tıklım tıkış tabi cama burnumuz yapışıyor filan o derece. Böyle bir durum içerisindeyken aklımdan 23 yaşına girdim ben vay be cümlesi geçti. Tabi insan kendisiyle konuşurken laf lafı açar ya yine o durum. Yol boyu kendi kendime resmen içime konuştum. Artık dedim 23 yaşındayım ve kendimce 23 yaş sendromundayım. Tabi böyle bir sendrom var mıdır yok mudur bilmiyordum. Yoksa bile bence vardı. Ekşi, Uludağ'a göz attım baktım aynı dertten muzdarip 3-5 kişi var ama ya kendinizden sendrom üretmeyin be diye yakınanlar da var. Her neyse...  18 yaşına girene kadar binbir takla atar insan,yaşını hep büyük söylemeler filan. Sonra bir 18 olmayagör. Nasıl oluyor anlam veremiyorum ama 18'den 22'ye atlanıyor resmen. 18 yaşları üniversite hazırlık vs derken yorucu sıkıcı geçer. Ama 22 en cicili yaştır. Üniversitedeysen hele ekmek elden su gölden. 2 kitap oku geri kalan zamanda gez toz film izle bol bol uyu. Ama o 22'den 23'e geçtiğin gün... Şimdi...

 Nedir bu Elif'in yurtdışına çıkmasını, yaz boyu durmaksızın gezmesini sağlayan şey diyorsanız AGH'yi hep birlikte inceleyelim. Nedir AGH ?  Bir Avrupa ülkesinde size ev sahipliği yapan sivil toplum kuruluşunun sosyal içerikli çalışmaları doğrultusunda kısa veya uzun süreli olarak gönüllü çalışmalar içinde yer almanıza olanak sağlayan Ulusal Ajans ve Avrupa Birliği ortaklığında gerçekleşem bir gençlik programıdır. 18-30 yaş arasındaki bütün gençler başvuruda bulunabilir. Peki başvuru süreci nasıl oluyor ? Öncelikle http://europa.eu/youth/evs_database adresinden kendinize gönderen bir kuruluş bulmanız gerekiyor.“Country” bolumunde “Turkey” seçeneğini seçin ve “Submit query” bütonuna basın. Karşınıza gelen kuruluslarin sag tarafinda S, C ve H harfleri goreceksiniz. S harfi gördüğünüz bütün kuruluşlarla iletişime gecebilirsiniz. Kuruluş bulduktan sonra geriye motivasyon mektubu yazmak ve CV hazırlamak kalıyor.Cv europass formatında olmalıdır. Motivasyon mektubunu da aslında...