23 yaş sendromu
Sabahın 07.00'sinde otobüsteyim, tıklım tıkış tabi cama burnumuz yapışıyor filan o derece. Böyle bir durum içerisindeyken aklımdan 23 yaşına girdim ben vay be cümlesi geçti. Tabi insan kendisiyle konuşurken laf lafı açar ya yine o durum. Yol boyu kendi kendime resmen içime konuştum. Artık dedim 23 yaşındayım ve kendimce 23 yaş sendromundayım. Tabi böyle bir sendrom var mıdır yok mudur bilmiyordum. Yoksa bile bence vardı. Ekşi, Uludağ'a göz attım baktım aynı dertten muzdarip 3-5 kişi var ama ya kendinizden sendrom üretmeyin be diye yakınanlar da var. Her neyse...
18 yaşına girene kadar binbir takla atar insan,yaşını hep büyük söylemeler filan. Sonra bir 18 olmayagör. Nasıl oluyor anlam veremiyorum ama 18'den 22'ye atlanıyor resmen. 18 yaşları üniversite hazırlık vs derken yorucu sıkıcı geçer. Ama 22 en cicili yaştır. Üniversitedeysen hele ekmek elden su gölden. 2 kitap oku geri kalan zamanda gez toz film izle bol bol uyu. Ama o 22'den 23'e geçtiğin gün... Şimdi söyle oluyor esasen 22 yaş küçük geliyor insana 20 yaştan henüz 2 sene geçmiş her şey tadında tıkırında. Ama 23 olunca öyle olmuyor. 23 yaş genel olarak okulun bittiği iş arama evresine geçilen yaştır. O kadar sene yattım gezdim ben nasıl düzenli hayata alışacağım diye sorar durur insan. Hele ki ikinci öğretimsen eyvahlar olsun. Sen yıllarca öğlene kadar uyumaya alışmışsın nasıl kalkıcaksın sabah 06.00'sında söylesene ??
Bir yandan da tabi lisedekilerin evlilik merasimleri var. Bakıyorsun sen de daha düğünü nişanı geçtim damat yok damat. İyice basar stres. Kalmış 25 yaşa 2 sene. İş mi arayacaksın? Evlenecek misin ? Çoluk çocuğa ne zaman karışacaksın? Kariyer planları ne olcak? Hani kendine araba alcaktın? Bir de o zorlu iş süreci; tecrübesizsin üniversite okudum ama pratikte bir şey bilmiyorum ya iş yerinde rezil olursam korkusu. (iş bulduk da bu kaldı) Ama evlilikte mühim mesele? Ama evlensen de sorumluluklar var. Ayrıca evlenmekle bitmiyor ki çocuğun olduğunda ona iyi bir gelecek sunmak zorundasın. Böyle binbir soru aklını çeler durur. Anlam da veremezsin çevrendekilerin hallerine; ne ara okudunuz iş buldunuz vs. Hele o meslek yüksek mezunu arkadaşların... Gördükçe 4 yıllık okuduğuna isyan edesin gelir. Şahsen ben öyleyim. Bakıyorum okumuş arabasını almış 3 senedir çalışıyor tabi e bu süre içerisinde yüzüğü de kapmış. Sen hala mezuniyette ne giysem telaşında ol. Mübah mı ?
Konuyu nasıl bitireceğim bilemedim ama şunu biliyorum ki feci halde 23 yaş sendromunun tam içerisinde bulunmaktayım. Kafamdaki şu soruları da bir atabilirsem belki bir şeyleri yoluna sokmayı başarabilirim.
18 yaşına girene kadar binbir takla atar insan,yaşını hep büyük söylemeler filan. Sonra bir 18 olmayagör. Nasıl oluyor anlam veremiyorum ama 18'den 22'ye atlanıyor resmen. 18 yaşları üniversite hazırlık vs derken yorucu sıkıcı geçer. Ama 22 en cicili yaştır. Üniversitedeysen hele ekmek elden su gölden. 2 kitap oku geri kalan zamanda gez toz film izle bol bol uyu. Ama o 22'den 23'e geçtiğin gün... Şimdi söyle oluyor esasen 22 yaş küçük geliyor insana 20 yaştan henüz 2 sene geçmiş her şey tadında tıkırında. Ama 23 olunca öyle olmuyor. 23 yaş genel olarak okulun bittiği iş arama evresine geçilen yaştır. O kadar sene yattım gezdim ben nasıl düzenli hayata alışacağım diye sorar durur insan. Hele ki ikinci öğretimsen eyvahlar olsun. Sen yıllarca öğlene kadar uyumaya alışmışsın nasıl kalkıcaksın sabah 06.00'sında söylesene ??
Bir yandan da tabi lisedekilerin evlilik merasimleri var. Bakıyorsun sen de daha düğünü nişanı geçtim damat yok damat. İyice basar stres. Kalmış 25 yaşa 2 sene. İş mi arayacaksın? Evlenecek misin ? Çoluk çocuğa ne zaman karışacaksın? Kariyer planları ne olcak? Hani kendine araba alcaktın? Bir de o zorlu iş süreci; tecrübesizsin üniversite okudum ama pratikte bir şey bilmiyorum ya iş yerinde rezil olursam korkusu. (iş bulduk da bu kaldı) Ama evlilikte mühim mesele? Ama evlensen de sorumluluklar var. Ayrıca evlenmekle bitmiyor ki çocuğun olduğunda ona iyi bir gelecek sunmak zorundasın. Böyle binbir soru aklını çeler durur. Anlam da veremezsin çevrendekilerin hallerine; ne ara okudunuz iş buldunuz vs. Hele o meslek yüksek mezunu arkadaşların... Gördükçe 4 yıllık okuduğuna isyan edesin gelir. Şahsen ben öyleyim. Bakıyorum okumuş arabasını almış 3 senedir çalışıyor tabi e bu süre içerisinde yüzüğü de kapmış. Sen hala mezuniyette ne giysem telaşında ol. Mübah mı ?
Konuyu nasıl bitireceğim bilemedim ama şunu biliyorum ki feci halde 23 yaş sendromunun tam içerisinde bulunmaktayım. Kafamdaki şu soruları da bir atabilirsem belki bir şeyleri yoluna sokmayı başarabilirim.
Saat sabah 05:40 , yatağımda karanlıkta uzanmış aynı şeyleri düşünüyorum, 25 olmuşsun var mı bir gelişme? Gelecekten bir haber?
YanıtlaSilEfsane ya cümleler tam istediğim gibi kurulmuş sanırım sıra bende .s
YanıtlaSil