Elif Ünal

  Cagliari'deki 18. gün... Zaman su misali sözü ne kadar doğru. Nasıl böyle çabucak geçiyor günler anlamak güç.Kaldı 2 ay 11 günümüz. İlk hafta her sabah gözümü açtığımda kurduğum cümle 'lanet olsun yine mi bu cehennemdeyiz?' idi. Şuan biraz daha ılımlı durumdayım sanırım :) Dil açısından iyi gelir diye düşünerek gelmiştim ben buraya ama hayal kırıklığı yaşadım doğrusu. İngilizce bilen yok malesef. İtalyanca öğrenmeye çalışıyoruz ama molto difficileee yani :D Cinsiyet ayrımı var malesef bir de ekler filan sahiden bayağı zor bir dil. Sardunya Adası aslında bayağı methedilen bir yer ama biz zaman öyle çabuk geçiyor ki adanın güzelliğinin henüz farkına varamadık. Haftada 4 gün projede görev alıyorum geri kalan üç günün birinde deniz birinde dinlenme derken hafta nasıl bitiyor anlamıyorum. Dün meşhur İtalyan pizzasını denemeye fırsat bulduk. Meşhur olmasına hak verdim mi ? Sonuna kadar evettt. Biz Piazza Venne'nin karşısındaki Down Town'da yedik pizzamızı. Fiyatı da gay...

Bugün adadaki 5. günüm... Bu arada benim blogun günlük tadında olmaya başladığını farkettim. Olsun içimden geldiği gibi yazmaya devam edeyim ben. İlk günüm oldukça kötüydü açıkcası. Havaalanında bizi alacak olanları bulamayınca elimizde birer nektari oturup beklemeye başlamışken gördük ki bekliyorlar bizi. Apar topar gittik. İstanbul'un 3 misli sıcaklıkta söve söve bindik arabaya.Koordinatörlerden yalnızca biri çat pat İngilizce biliyordu. Tanıştık vs. derken evde bulduk kendimizi. Açıkcası çok kurak buldum ben bu adayı. Kim bu denli abarttıysa halt etmiş. İnanılmaz güzel diyenler Türkiye'yi görmediler bence henüz. Her neyse... Biz geliyoruz diye yemek hazırlamışlar ama malesef damak tadımıza uygun değildi. Pirinç, mercimek çok kullanılıyor burada ama bizden çok çok farklı yapış şekilleri. Lapa, tuzsuz, görüntüsü hele... Kırmamak adına aldım tabi sadece pirincin tadına baktım içindeki sosisi ayırarak ki iyiki de öyle yapmışım... Yorgun argın haldeyken başımızda 6 italyanın ne k...

Evs projemiz için yola çıktık... Ilk durak aktarmalı uçuş nedeniyle Almanya Stuttgart idi. Madem bir şey yazıyoruz bütün detayları ile olsun değil mi ? Havaalanından başlayalım. Germanwings havayolu ile uçtuk. Maliyeti en düşük havayollarından biri olduğu için koltukları taştan farksız. Ikram su ve bayat ekmekten yapılmış sandviç. Bir de minik Haribo. Almanca konuşulduğu için zaten zerre bir şey anlamadan gerçekleşti yolculuk. En zorlu süreç pasaport kontrolde oldu. Önümüzdeki 25 kişiye yalnızca pasaporta bakılıp geç dendi. Ama iş bize gelince sorular yöneltmeye başladı. Çat pat Ingilizce cevaplar verip anlaşılamamaktan dolayı gergin dakikalar yaşarken bir Türk beyefendi hızır gibi yetişti. Derdimizi ona anlattık o da Alman polise. Bizdeki tabiriyle 'sabır çekerek' geçiş izni verdi. Stuttgart'ta yakın bir akrabamız bulunduğu için kalacak yer konusunda sıkıntı yaşamadık. Sağolsunlar çook güzel bir şekilde ağırladılar bizi. Stuttgart'ı dolaşalım dedik biraz. Almanca okun...